Topsy - Turvy house in Santorini

ΤΑ ΚΕΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΧΩΡΟ

Ο στόχος της μελέτης αυτής είναι η σύγχρονη αντιμετώπιση της έννοιας της διαβίωσης στον εξωτερικό χώρο. Με βασικό κριτήριο της πρότασης, το νησί της Σαντορίνης, και πιο συγκεκριμένα τον παραδοσιακό οικισμό της Μεσαριάς, αρχικά  ερευνούμε τα αρχιτεκτονικά στοιχειά του παρελθόντος, αναλύουμε την έννοια του «κενού» στην αρχιτεκτονική, δημιουργούμε μια επίσημη σχεδιαστική γλωσσά η όποια με τη σειρά της παραδίδει τη τελική μορφή της αρχιτεκτονικής πρότασης.

Η φύση και η ύπαρξη σε εξωτερικούς χώρους θα είναι οι μελλοντικές τάσεις. Παρατηρήσαμε ότι η τάση της εξόδου είναι ασταμάτητη, διότι η δημιουργία ενός νέου και μοναδικού τρόπου ζωής σημαίνει βελτίωση. Σχεδόν κάθε δραστηριότητα που συνήθως λαμβάνει χώρα σε εσωτερικούς χώρους μπορεί να μετακινηθεί σε εξωτερικούς . Μα γιατί? Επειδή ο σύγχρονος άνθρωπος αναστέλλει πάντα τα σύνορα.

Το μοναδικό γεωφυσικό τοπίο της Σαντορίνης παρέχει εξελικτική δυνατότητα της υπαίθριας βιωσιμότητας εξαιτίας της πλαστικής δυναμικής του φυσικού περιβάλλοντος. Λαμβάνοντας  υπόψη  τις αμέτρητες υποσκαφές κατοικίες του νησιού και τη συνεχή αναπαραγωγή τους προτείνουμε ένα νέο μοντέλο «εσώσκαφου» υπαίθριου ζωτικού, επεκτατικού χώρου.

Η απώλεια της ποζολάνης είναι εκείνη η οποία δημιουργεί ένα κενό υπόσκαφο χώρο ο οποίος μετατρέπεται είτε σε κατοικία είτε σε εμπορική δραστηριότητα, είτε σε χώρο αναψυχής. Ο κενός αυτός χώρος λοιπόν, είναι εκείνος ο οποίος θα καθορίσει επί τούτω τον προγραμματισμό μιας συγκεκριμένης σχεδιαστικής γλώσσας η οποία επισημοποιείται από τη στιγμή που δημιουργούνται συγκεκριμένοι κανόνες και παράμετροι χωρίς να διακρίνονται αντιφάσεις. 

Μετά από την απόδοση του ορισμού της έννοιας του κενού, δημιουργείται ένα διάγραμμα κατηγοριών καθώς και υποκατηγοριών των υλικών και νοητικών «κενών» τα οποία συντονίζονται για να παρέχουν μια υπηρεσία που μπορεί να είναι σε διαφορετικά αφαιρετικά επίπεδα.

Εκείνο το όποιο ορίζει ένα κενό είναι τα όρια του. Τα κενά διαχωρίζονται σε νοητικά και υλικά. Ένα νοητικό κενό βρίσκεται εκτός σωματικής εμβελείας ενώ ένα υλικό βρίσκεται εντός αυτής. Τα νοητικά κενά κατηγοριοποιούνται στα εμφανή και συγκαλυμμένα. Εμφανή είναι εκείνα τα οποία βρίσκονται εντός οπτικού πεδίου. Συγκαλυμμένα είναι εκείνα τα οποία βρίσκονται εκτός ορατότητας. Τα υλικά κενά ορίζονται ως εκείνα τα οποία βρίσκονται εντός εμβέλειας ανθρωπίνου σώματος. Τα συναντούμε στο εσωτερικό μιας κατασκευής (περίφρακτα) η και εκτός (εκτεθειμένα). Μπορούν να είναι συστολής/διαστολής (συρόμενη θύρα), πτυσσόμενα (θύρες, παράθυρα, κλιμακοστάσια), τριών διαστάσεων κλιμακοστάσια (πλάτος, ύψος, μήκος) αλλά και τεσσάρων (κυλιόμενες σκάλες ) όπου προστίθεται η διάσταση του χρόνου.

Ένα νοητικό κενό μπορεί να μετατραπεί σε υλικό έπειτα από την εισαγωγή ενός συμπληρωματικού στοιχείου.

Χαρτογραφώντας τα υλικά κενά που βρεθήκαν στο εσωτερικό του κάθε ορόφου του υπάρχοντος κτιρίου, δημιουργείται ένα juxtaposition, το οποίο μέσω της εξώθησης παράγει εξ αρχής το νέο συμπληρωματικό στοιχειό, ικανό να μετατρέψει ένα νοητικό κενό σε υλικό. Αυτό με τη σειρά του επικαλύπτει την κτιριακή κάτοψη και καθοδηγεί την τοποθέτηση του νέου στοιχείου περιμετρικά των νέων προσόψεων.

Το νέο συμπληρωματικό στοιχειό (τόξο) χειραγωγείται κάτω από τους κανόνες της διαίρεσης, πρόσθεσης, περιστροφής και κατοπτρισμού.

Η τοποθέτηση της σκάλας ανάμεσα στο κτίριο και το «τυφλό» οικόπεδο, εμπνευσμένη από τις παραδοσιακές αρχοντικές κατοικίες της Μεσαριάς,  πράττει τη μετατροπή του νοητικού κενού σε υλικό.

Η σχάρα χαρτογράφησης των περιμετρικών προσόψεων τοποθετείται στην επιφάνεια του «τυφλού» οικοπέδου για να ορίσει την τοποθέτηση των νέων «εσωσκαφών» χώρων. Οι «εσώσκαφοι» χώροι δημιουργούν μια ζώνη πολυάριθμων εγκαταστάσεων σε αντίθεση με ένα άκαμπτο και προστατευτικό κέλυφος. Οι χώροι αυτοί περιέχουν εργονομική άνεση, χωροταξική εμπειρία, άνεση φωτός και αέρα.

Στο μέλλον, οι νέες οικογένειες θα αναζητήσουν υγεία, βιωσιμότητα και επανασύνδεση με τη φύση.